* خوش بختی *

خوشبختی همان لحظه ایست که:

احساس میکنی خدا کنارت نشسته و تو به احترامش از گناه فاصله میگیری...

هب لی ...

...

وقت هایی که دلت بی تاب میشود ، وقت هایی که بی تاب امام ت می شوی دلت را ب امام بسپار و بخواه تا آرامت کند ...

آنقدر آرام که کربلا را در دلت بیابی حتی اگر یک بار هم مشرف نشده باشی ....

وقت هایی که دلت بهانه ی با امام بودن را میگیرد ، دنبالش برو و نگذار این شعله ی اشتیاق کم سو شود ...

اینجاست که با یک ناله ی در ِ خانه ی اهل بیت عشق را در دلت شعله ور میکنی ....

دل اگر دل شود کارها میکند ...

کارهایی که تو را به اشرف مخلوقات شدن نزدیک و نزدیکتر میکند ....

دلبری برگزیده ام که مپرس!

محرم می آید ...

برای استقبالش چه کردم؟ نمیدانم!

همین بس که میدانم باز هم من ِ بی لیاقت را در این لیالی ارزشمند راه دادند ... کاش از ره یافتگان حقیقی باشیم نه آنهایی که فقط زنده اند و نفس می کشند ... که البته این هم نعمتی اما باید به اوج فکر کرد و برای اوج قدم گرفت...

حرف بسیار است و مجال ِ عمل اندک! کاش اهل ِ عمل بشوم و زمان را که مثل ابر درگذر است دریابم ... دریابم .... دریابم ....

>>>>>>>>>>>>

مولاجان

یا اباعبدلله ...

توفیق را رفیق راهم بفرما برای ...

یه در ِ گوشی ِ ساده !

بعضی وقتها آدم واقعا میفهمه و حس میکنه علت خیلی از عقب افتادگی هاش فقط و فقط از اعمال ناشایست خودشه و لاغیر!

و مطمئنم دیدن اینم یه لطف از طرف خداست که حالا یا از طریق دیدن زندگی اطرافیانت یا اتفاق افتادنش توی زندگی خودت بهش میرسی!

خدا به همه مون رحم کنه که مبادا با اعمال ناشایست مون در ِ رزق و روزی رو به روی خودمون ببندیم... یعنی یه چیز خیلی خوب قرار بوده بهمون برسه اما اعمالمون مانع شد ! سدی شد برای نرسیدن اون برکات به روی خودمون ....

یاد این آیه افتادم:

و ما اصابک من سیئة فمن نفسک !

آیه های نــــور

سوره مبارکه انفطار (آیات 13 و 14 ):

إنّ الأبرار لفی نعیم *

إنّ الفجّار لفی جحیم *

ابرار جمع بَرّ  >> نیکوکاران

نکته : بیابان را از آن جهت بَرّ می گویند که وسیع است و نیکوکار را از آن جهت بَرّ میگویند که آثار کارش وسیع است ...

فُجّار جمع فاجر >> بدکاران

نکته : گناه را از آن جهت فجور می نامند که در سیستم معنوی تخریب و انفجار ایجاد می کند و نظم انسانی و " أحسن تقویم" او را بهم می ریزد.

جهنم یا بهشت اغلب ظهور صورت باطنی اعمال و صفاتی است که انسان کسب کرده است، آنجا محل انواع انفجارات آتش و زقّوم و عذابهای جسمی و روحی است که در حقیقت همان گناهان انسان فاجر است که یکی بعد از دیگری منفجر می شوند و هر عذابی در هر مرحله ای که به او وارد می کنند گویی در تمام وجودش انفجاری صورت گرفته است!

شب های نورانی ...

و اللیل ِ اذا عَسعَس *

سوره مبارکه تکویر/ 17

خدایی که مرا می خواند ...

خدایی که قسم یاد می کند برای بهترین لحظات شب ...

برای عبادت شبـــانه ...

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

* (عسعس بمعنای تاریکی رقیق است . چون در ابتدا و انتهای شب ، تاریکی رقیق تر است در مورد آن بکار می رود).

مَن لی سواک ...

هــــــو معـــــکم أیـــــنـــــما کنـــــتـــــم ...

تو چه مهربانی خدای من !

تو با همه فرق میکنی !

تو همیشه با منی !

حتی در لحظاتی که خودم هم حواسم نیست ...

خدای من

تو همانی که من میخواهم

آیا من نیز همانم که .... ؟؟