أبرار و فُجّار در کلام الهی
بسم الله
« آیات 13 و 14 سوره ی مبارکه ی انفطار »
ابرار جمع ِ بَرّ : نیکوکاران
فُجّار جمع فاجر : بدکاران
* در کلام عرب به بیابان می گویند بَرّ : بخاطر وسعتش!
به نیکوکار هم میگویند بَرّ : بخاطر وسعت کارش !
* در کلام عرب به گناه ، فجور میگویند چون در سیستم معنوی تخریب و انفجار ایجاد می کند ...
گناه بخاطر بهم ریختن نظم انسانی و "أحسن تقویم" بودنش فجور گفته شده (فاجر هم کسی است که پرده ی عفت و تقوا و شأن خدا و پیامبر را دریده است) .
* جهنم یا بهشت >>> ظهور صورت باطنی اعمال و صفات انسانی + محل انواع انفجارات آتش و زقّوم و عذاب های جسمی و روحی است که در حقیقت همان گناهان و رذایل انسان فاجر است که یکی پس از دیگری منفجر می شود .
* هر عذابی که در هر مرحله به او وارد می کنند گویی در تمام وجودش انفجاری صورت گرفته است .
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
برگرفته از تفسیر نسیم حیات (استاد بهرام پور)
